Osteopatia jest to manualne leczenie schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego, nerwowego, krwionośnego, limfatycznego oraz narządów wewnętrznych.
Osteopatia postrzega ciało człowieka jako całość, nie skupia się na konkretnym schorzeniu lecz stara się pomóc organizmowi przywrócić równowagę i wzbudzić w nim procesy samoleczenia. Takie holistyczne, całościowe spojrzenie na organizm człowieka sprawia, że terapia osteopatyczna staje się bardzo efektywna.
Osteopatia skierowana jest do pacjentów w każdym wieku.
Leczenie osteopatyczne dostosowane jest indywidualnie do każdego pacjenta na podstawie zebranego wywiadu, obserwacji, badania palpacyjnego i przeprowadzonych testów klinicznych.
Osteopatia współpracuje z leczeniem klasycznym i chirurgicznym wspomagając je poprzez stymulację procesów naprawczych organizmu.
Ponadto osteopatia ma działanie prewencyjne poprzez zapobieganie utrwalaniu się zmian ruchomości tkanek spowodowanych przebytymi urazami, chorobami , a także złymi nawykami ruchowymi, higienicznymi jak i żywieniowymi.
Ciało ludzkie będące w dobrej kondycji i w równowadze jest bardziej odporne na urazy, choroby i stres.
„Każdy może znaleźć chorobę, chodzi o to, aby znaleźć zdrowie w człowieku”
Twórcą medycyny osteopatycznej (Osteopatii) był amerykański lekarz Andrew Taylor Still (1828-1912).
Był on synem Abrahama Stilla, pastora i lekarza. Andrew Still również postanowił zostać lekarzem. Medycyny uczył się u boku ojca, który przekazywał mu tajniki swojej pracy, jak również na studiach medycznych.
Powstanie osteopatii było wynikiem nieskuteczności metod medycyny allopatycznej. Still uważający się za kontynuatora medycyny naturalnej Hipokratesa poszukiwał metod leczenia pozwalających na eliminację nieskutecznych, a niejednokrotnie stanowiących dla chorego ciężar toksyczny, leków. Podczas wojny secesyjnej pracował jako chirurg i zaobserwował wówczas na sobie skuteczne działanie odpowiednich manipulacji na kręgosłupie w czasie dręczących go bólów głowy. skupił się szczególnie na anatomii kręgosłupa i zaczął dostrzegać nieprawidłowości związane z jego budową i wiązać je z chorobami narządów wewnętrznych. Do wypracowania nowej filozofii zmotywowała go dodatkowo osobista tragedia, śmierć trójki jego własnych dzieci w czasie epidemii zapalenia opon mózgowych w 1864 roku, wobec której mimo wiedzy i doświadczenia był bezsilny.
Jego nowa koncepcja leczenia została przedstawiona uniwersytetowi w Baldwin w 1874 roku, ale została skrytykowana przez środowisko lekarskie, mimo to w 1892 roku Still założył pierwszą, dwuletnią szkołę osteopatii w Kirksville: College of Osteopathic Medicine.
Dziś osteopatia jest jedną z metod leczniczych nauczanych w szkołach wyższych, obok metod medycyny tradycyjnej.
Filozofia Stilla wyklucza zatem stosowanie leków, które mogą mieć działania uboczne, na rzecz manipulacji układu mięśniowo - szkieletowego. Polega to na mechanicznym dostrojeniu organizmu, dzięki czemu układ nerwowy i układ krążenia mogą funkcjonować bez przeszkód, co przywraca naturalny mechanizm samoleczenia. Dodatkowo Still kładł nacisk na profilaktykę zdrowotną, prawidłowe odżywianie oraz utrzymywanie sprawności fizycznej.
ciało jest całością
Nie ważne jak odległe są od siebie narządy wszystkie wzajemnie na siebie oddziaływają, nie istnieje narząd izolowany, cokolwiek dzieje się w jednym musi to powodować konsekwencje w innym czynnościowo od niego zależnym. Oto przykład: po skręceniu stawu skokowego utykając pacjent przeciąża staw kolanowy poprzez rotację zewnętrzną podudzia, skraca przez to czynnościowo kończynę. Powoduje to rotację talerza biodrowego ku przodowi jako kompensacyjny mechanizm wyrównywania kończyny, a to z kolei powoduje przemieszczenie podstawy kości krzyżowej w kierunku tylnym i rotację ostatniego kręgu lędźwiowego. Tak daleko i tak blisko.
struktura i funkcja wzajemnie są sprzężone
Jeżeli kończyna ma funkcję podporową to ukształtowanie jej kości jest z goła inne niż kości w miejscu poddanym głównie trakcji. Widać to na przykładzie kości udowej i ramiennej. Masywne kłykcie udowe zapewniają przenoszenie ogromnych sił nacisku ze szkieletu osiowego na podudzia, natomiast kość ramienna będąca łącznikiem między ruchomą, chwytną częścią kończyny górnej a nieruchomym tułowiem nie musi posiadać tak masywnej budowy nasady dalszej wystarczy wspomnieć, że przynasada dalsza kości ramiennej w okolicy dołu łokciowego posiada grubość zaledwie 1,5 cm. Zatem już sama budowa określa funkcję – z jednej strony przegubu zapewniającego maksymalną wytrzymałość kosztem ruchomości w przypadku nasady podporowej kości udowej, z drugiej zaś przegub zapewniający maksymalną ruchomość stawu łokciowego kosztem stabilności
ciało ma stałą tendencję do samoleczenia
Rozważając tę tezę Stilla od strony mechanicznej można z łatwością zobrazować tę tendencję organizmu na przykładzie układu powięziowego (błony łącznotkankowe pokrywające wszystkie narządy). Mimo przyjęcia nieprawidłowych napięć na skutek urazu lub podczas stałych przeciążeń np. stereotyp pracy - nigdy nie traci tendencji do powrotu do zrównoważonego napięcia na stelażu kostno-mięśniowym, czemu daje dowód poprzez zachowanie wektora ruchomości przy badaniu palpacyjnym niezależnie od tego jak dawno ten wektor ruchu nie był wykorzystany. Oczywiście taki sam mechanizm dążenia do równowagi obserwujemy w zakresie przemian biochemicznych, równowagi hormonalnej, równowagi kwasowo-zasadowej i jonowej w ciele.
główna przyczyna chorób to zaburzenie ukrwienia tkanek na skutek zaburzonej ruchomości
Still obserwując efekty swej pracy stwierdził, iż to ukrwienie tkanki jest warunkiem jej prawidłowego działania, warunkiem zaś prawidłowego ukrwienia (nie wnikając w strukturę ścian naczyń, ani skład krwi) jest zachowanie prawidłowej ruchomości narządu i jego prawidłowego położenia względem narządów sąsiednich. Wszystko, co powoduje ucisk naczyń, a więc nieprawidłowo napięty mięsień, staw pozbawiony naturalnej ruchomości, nieprawidłowo usytuowany narząd wewnętrzny (dla osteopaty wątroba pod prawym łukiem żebrowym to stanowczo za mało, musi się ona poruszać wokół fizjologicznych osi i zgodnie z fizjologicznym rytmem) to potencjalne przyczyny zaburzeń w ukrwieniu.
© 2014-2025 Wrocław Body Balance Centrum Rehabilitacji Projekt i realizacja: ITRONIC